بررسی نحوه افراز مال مشاع

اشاعه نوعی مالکیت است و از مهمترین مفاهیم در حقوق مدنی می باشد که دو گونه است به صورت مفروز و یا به صورت مشاع می باشد. اشاعه حالتی است که در آن مالی بیش از یک مالک دارد بی آنکه حد و مرز مالکیت آنها مشخص و تعیین شده باشد مطابق با ماده 30 قانون مدنی هر مالک می تواند در مایملک خود هرگونه تصرفی بنماید. ماده مذکور که مبتنی است بر قاعده فقهی تسلیط، مطلق نیست،قانونگذار برای حفظ نظم و عدالت آن را محدود ساخته است، لذا در ادامه ماده فوق مقرر داشته مگر تصرفاتی که قانون استثنا کرده باشد عدالت اجتماعی و ضرورت پیشگیری از نزاع بین مردم ایجاب می کند که هیچ کس نتواند بواسطه تصرف در مال خود به غیر ضرر برساند مگر تصرفی که به قدر متعارف و برای رفع حاجت یا ضرر از خود باشد. هدف از بررسی موضوع تصرفات شریک در مال مشاع آن است به همین خاطر نتیجه ای را که می توان ضمن این پژوهش بیان نمود این است که شرکا درجزء جزء مال مشاع ذیحق هستند و هیچ یک از شرکا نمی توانند بدون اذن شرکا دیگر در مال مشاع تصرف کنند در واقع تصرف در غیر است و تصرف در مال غیر بدون اجازه مالک ممنوع است. اما با وجود همه اینها شریک مال مشاع می تواند در مال مشاع تصرف حقوقی نماید بشرطی که این تصرف به زیان شرکا دیگر نباشد طبق ماده 583 ق.م هر تصرف حقوقی توسط شریک که ملازمه با تصرف مادی نداشته باشد مجاز است و همچنین اشاعه به انتشار مالکیت شرکا در همه اجزاء مال مشاع می باشد به عبارت دیگر اشاعه از وضع ناشی از اجتماع حقوق چند نفر بر مالی معین خواه در خارج موجود باشد خواه در زمه می باشد.

کلیدواژه ها:

تصرف ، مال مشاع ، رویه قضایی ، حقوق ایران