تاثیر سدیم نیتروپروساید بر آنتی اکسیدان های گیاه گندم در شرایط تنش شوری

پژوهش حاضر با استفاده از دو غلظت شوری (50 و 100 میلی مولار) و محلول سدیم نیترو پروساید با غلظت 50 میکرومولار، انجام شد. تیمار سدیم نیترو پروساید، به صورت اسپری بر روی برگ گیاهچه ها و تیمار شوری بواسطه آبیاری گیاه با آب حاوی نمک به صورت جایگزین با آب معمولی صورت گرفتند. این آزمایش، به صورت فاکتوریل، در قالب طرح کاملا تصادفی، در 3 تکرار انجام پذیرفت. آنتی اکسیدان های مورد مطالعه شامل آنتی اکسیدان کل و دو آنتی اکسیدان غیر آنزیمی (کارتنوئیدها و ترکیبات فنلی) و کاتالاز، به عنوان یک آنتی اکسیدان آنزیمی بود. با توجه به نتایج به دست آمده، تاثیر تنش شوری بر روی آنتی اکسیدان های مورد مطالعه به این صورت بود که با افزایش غلظت شوری، میزان کارتنوئیدها و ترکیبات فنلی و هم چنین فعالیت آنزیم کاتالاز و آنتی اکسیدان کل گیاهچه، نسبت به شاهد افزایش معنی داری یافت. در تیمار سدیم نیترو پروساید تنها، میزان کارتنوئید، ترکیبات فنلی و هم چنین فعالیت آنزیم کاتالاز و آنتی اکسیدان کل نسبت به گیاه شاهد، تغییرات معنی داری را نشان نداد. در ترکیب دو تیمار نیز افزایش معنی داری نسبت به شاهد یافته است اما کمتر از شوری. در مورد تیمار سدیم نیترو پروساید، این گونه به نظر می رسد که بکارگیری این ترکیب، بواسطه القای بیان و فعال کردن آنتی اکسیدان ها و یا ممانعت از فعالیت گونه های فعال اکسیژن، موجب بهبود شرایط تنش می شود. نتیجه دیگر، بالا رفتن میزان آنتی اکسیدان ها در شرایط تنش شوری است که مربوط به مقابله آن ها با گونه های فعال اکسیژن ایجاد شده می باشد.

کلیدواژه ها:

گندم ، سدیم نیترو پروساید ، آنتی اکسیدان ، شوری ، ترکیبات فنلی