بررسی تاثیر سطوح مختلف ترتونین جیره بر وضعیت روده و مورفولوژی دستگاه گوارش جوجه های گوشتی تحت تنش گرمایی

اثرات سطوح مختلف ال ترتونین (100، 110، 120، 130 و 140 درصد نیازهای سویه راس) با استفاده از 250 قطعه جوجه ی گوشتی یک روزه ی سویه ی راس 308 در 5 تیمار و 5 تکرار برای هر یک بر وضعیت روده و فراسنجه های مورفولوژیکی دستگاه گوارش تحت تنش گرمایی استفاده گردید. تفاوت معنی داری بین طول نسبی هیچکدام از قسمت های روده جوجه های تیمارهای مختلف آزمایشی مشاهده نشد (P> 0/05). وزن نسبی دئودنوم و ایلئوم نیز تحت تاثیر تیمارهای مختلف آزمایشی قرار نگرفتند (P> 0/05). وزن نسبی ژژنوم جوجه های تغذیه شده با سطح 130 درصد ترتئنین به طور معنی داری پایین تر از مقدار مربوط به جوجه های تیمار شاهد بود (P<0/05). در مقایسات مستقل، وزن ژوژنوم جوجه های تغذیه شده با ال ترتونین کمتر از مقدار مربوط به جوجه های تیمار شاهد بود (P<0/05). تعداد سلول های حامی دوازدهه تحت تاثیر سطوح مختلف ترتونین قرار گرفت (P> 0/05) و جوجه های تغذیه شده با 130 درصد ترتونین بودند. طول پرز جوجه های تغذیه شده با سطوح 120، 130 و 140 درصد ترئونین به طور معنی داری بالاتر از مقدار مربوط به جوجه های شاهد و تغذیه شده با پایین ترین سطح ترئونین بود (P> 0/05). به طور کلی، افزودن 110 درصد باعث افزایش تعداد سلول های جامی روده کوچک جوجه های گوشتی تحت تنش گرمایی می گردد.

کلیدواژه ها:

تنش گرمایی ، سلول جامی شکل ، جوجه گوشتی ، وزن ژرژنوم