بررسی طراحی بهینه دوربرگردان ها در شریان های شهری

امروزه معضل ترافیک در بسیاری از شهرهای دنیا بخش عمدهای از وقت و انرژی شهروندان را به خود اختصاص داده است. با افزایش بیرویه ترافیک در شهرها به خصوص در تقاطعها، بسیاری از سیستم های مدیریتی ترافیک مانند چراغ راهنمایی، تخصیص چند خط برای حرکات گردشی، ایجاد پهلوگاه گردش به راست و سایر روشهای معمول در گره-ها جوابگوی معضلات ترافیکی نیستند. طرح های پرهزینه ای مانند مانند احداث بزرگراه های موازی، تعریض معابر موجود، ایجاد تقاطع های غیرهمسطح از جمله موارد کاهش ترافیک هستند که به دلیل نیاز به بودجه کلان عموما به عنوان طرح های اولیه انتخاب نمیشوند. دوربرگردان به عنوان یکی از المانهای شبکه معابر شهری در بسیاری از موارد برای ایجاد دسترسی بین کاربری ها و معابر دو سوی یک مسیر شریانی با جداکننده میانی نظیر بلوارها، بزرگراه ها به کار میرود. کاربرد دیگری که با توجه به قابلیت دوربرگردان قابل طرح است حذف تقاطع و حرکات متقاطع آن و تامین حرکات به وسیله دوربرگردانهایی است که در موقعیت های قبل و یا بعد از تقاطع در فاصلهای مناسب طراحی و اجرا میگردند. این پژوهش با هدف بررسی طراحی بهینه دوربرگردان ها در شریان های شهری انجام شد.

کلیدواژه ها:

دوربرگردان ، طرح هندسی ، ترافیک ، شریانهای شهری