تاثیر تئاتر برآموزش ژرف اندیشی و اندیشیدن خلاقانه ی کودکان و یافتن الگوی صحیح سبک زندگی

در جهان امروز ،اندیشیدن خلاقانه ی هر فرد نوید جامعه ای خلاق را می دهد و جوامع خلاق سبب ظهور سبک های متنوع از زندگی هستند که در عین تنوع ،همدیگر را پوشش می دهند و سبک کلی و صحیحی از جامعه ی رو به پیشرفت را تشکیل می دهند ،با اینکه این ژرف اندیشی و اندیشه خلاق ،شاید در ضمیر ناخودآگاه تک تک افراد جامعه وجود داشته باشد اما به خودی خود به منصه ی ظهور نخواهد رسید و اگر به حال خود رها شود احتمال اینکه در جهت نادرستی به کار گرفته شود وجود دارد و یا اگر حتی فرض کنیم که تمامی افراد جامعه از این اندیشه در جهت صحیح بهره ببرند بازهم سن ظهور در هریک از افراد قطعا متفاوت است و مسلما جامعه به خلاقیت 5 یک نوجوان بیشتر احتیاج دارد تا یک فرد میانسال! چون سالیان سال می تواند از طرز تفکر او بهره مند شود و اینگونه سبک زندگی یکنواخت تری در جامعه ایجاد شود. اما چگونه می توان به یکاندیشه ی خلاق5 جمعی در جامعه دست یافت و سبب شکل گیری الگوی صحیحی از سبک زندگی شد در جهت پاسخ به این سوال ،در این پژوهش سعی شد ،با ارائه ی راهکارهای مناسب که آموزش از طریق تئاتر یکی از آنهاست و از نظر پژوهشگر بهترین آنها نیز هست و پژوهش حاضر نیز بر حول این محور است ،گام مثبتی برداشته شود و با پرداختن به مهم ترین افراد جامعه ،یعنی کودکان ،به این نتیجه دست یافته شد که هدف تئاتر آموزشی ،آموزش راه حل های ساده برای مسائل پیچیده نیست بلکه در صدد این است تا با فراهم آوردن محیطی امن و تخیلی برای کودکان شرایطی ایجاد کند تا عمیقا فکر خود را به کار گیرند و در باب مسائل به تفکر بپردازند. به زبان ساده تر کودکان در حین بازی و سرگرمی در جستجوی راه حل هایی برای حلگره های نمایشنامه ،تمام قدرت تفکر خود را به کار می گیرند و ذهن خلاقشان را پرورش می دهند تا آماده ی ظهور خلاقیت جمعی بشود .این نوشته، پژوهشی نظری-کاربردی است که از روش توصیفی –تحلیلی استفاده می کند واز ابزارهای مطالعه کتابخانه ای سود جسته است.

کلیدواژه ها:

تئاتر ، ژرف اندیشی ، آموزش ، کودکان ، سبک زندگی