مروری بر تکنیک های درون یابی و آستانه گذاری آتسو در پردازش تصاویر

یکی از مباحث مهم در ریاضیات و پردازش تصویر مسئله درون یابی و آستانه گذاری تصاویر است که می تواند در حوزه های مختلف مانند بهبود کیفیت تصویر، بزرگ نمایی و لبه یابی و تبدیل تصویر به نواحی مختلف و حتی باینری نمودن تصویر کاربرد داشته باشد. توسط روش های مختلف درون یابی میتوان مقادیر پیکسل های نامشخص تصویر را تعیین و تخمین نمود سپس آنها را جای گذاری نمود و همچنین توسط روش هایی آستانه گذاری مرز و لبه تصاویر مشخص و تفکیک می گردد. روش های مختلفی برای درون یابی وجود دارد که از جمله آن روش درون یابی خطی، دو خطی، نزدیک ترین همسایه و دو مکعبی است. روش های آستانه گذاری دارای روش های مختلفی است که از جمله آنها روش آستانه گذاری آتسو است که برای لبه یابی، ناحیه بندی و بزرگ نمایی کاربرد دارد. شناخت دقیق تکنیک های درون یابی و استفاده از آنها برای پردازش بهتر تصویر می تواند در بسیاری از کاربردها مانند رفع نویز تصاویر و بازسازی تصاویر مورد استفاده قرار گرفته شود از طرفی تکنیک های لبه یابی در کنار این روش ها نیز به استخراج اطلاعات مفید از تصاویر منجر میشود از این جهت در این پژوهش تکنیک های لبه یابی مبتنی بر آستانه آتسو که دارای دقت مناسب است در کنار روش های درون یابی مانند نزدیک ترین همسایه، دوخطی و مکعبی مرور میشود. نتایج مطالعات ما نشان می دهد در بین روش های درون یابی تکنیک مکعبی دقتبیشتری داشته وکیفیت تصویر را بیشتر حفظ میکند و تکنیک آستانه گذاری آتسو نیز به صورت خودکار آستانه مناسبی را استخراج می نماید که تصاویر موجود از پس زمینه تصویر با دقت مناسب تفکیک می گردد.

کلیدواژه ها:

پردازش تصویر ، درون یابی ، آستانه گذاری آتسو ، لبه یابی تصاویر ، بزرگ نمایی