نقش ارزیابی تاثیر اجتماعی، فرهنگی در توسعه همه جانبه

توسعه بدون هماهنگی و تناسب میان ابعاد اقتصادی، سیاسی ، اجتماعی و فرهنگی محقق نمی شود و رشد تک بعدی اقتصاد بدون توجه به پیامدهای اجتماعی آن، نه تنها توسعه محسوب نمی شود بلکه به عنوان مانعی جدی در مسیر توسعه همه جانبه عمل خواهدکرد. موضوع اصلی این مقاله بررسی رابطه دو متغیر به شرح زیر می باشد: -1 متغیر مستقل : آثار اجتماعی و فرهنگی طرح ها و برنامه های حوزه عمومی و میزان توجه به این آثار و پیامدها در برنامه ریزی ، اجرا و نظارت-2 متغیر وابسته: توسعه موزون و همه جانبه کشور. فرضیه مقاله این است که بی توجهی به آثار و پیامدهای اجتماعی و فرهنگی طرح ها ، پروژه ها و برنامه های کلان اقتصادی و سیاسی، سرعت دستیابی به توسعه را کاهش می دهد. و برعکس، توجه به جنبه های فرهنگی و اجتماعی پروژه های عمرانی و سیاست های کلان اقتصادی از طریق ساز و کارهای گوناگون به توسعه موزون کمک می کند. برخی از این سازو کارها عبارتند از : ارتقاء سطح فرهنگ عمومی و همراهی شهروندان با فرآیند توسعه ، کاهش نابرابری اجتماعی،کاهش آثار نامطلوب توسعه بر روی عادت ها، رسوم و شیوه های زندگی و... . به منظور تایید ادعاها و فرضیه های مقاله، از تحولات و سیاست های اقتصادی و اجتماعی ایران در صد سال گذشته استفاده شده است. در این پژوهش از روش کیفی و تکنیک اسنادی و کتابخانه ای استفاده شده است

کلیدواژه ها:

توسعه همه جانبه ، فرهنگ ، اتاف ( ارزیابی تاثیر اجتماعی و فرهنگی) ، سرمایه اجتماعی