نقش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهبود حساسیت به طرد در روابط زناشویی زوجین

حساسیت به طرد به عنوان یکی از طرحواره های ناسازگار اولیه، سبب می شود افراد رفتارهای خود را بسیار منفی تر از دیگران تفسیر کنند. این سوگیری در تفسیر به صورت سوءتفاهم ها، نگرش های تحریف شده، فرض های غلط، اهداف و انتظارات غیر واقع بینانه در بین زوجین تجلی پیدا میکند و این این سوء برداشت، ادراک ها و ارزیابی های بعدی زندگی مشترک را تحت تاثیر قرار میدهد. به منظور تعدیل این طرحواره، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد میتواند موثر باشد. در این مطالعه قصد بر این است که نقش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهبود حساسیت به طرد در روابط زناشویی زوجین مورد بررسی قرار گیرد.روش مطالعه به صورت تحلیلی- توصیفی، با استفاده از مرور پیشینه نظری موجود در این زمینه است. در این مطالعه درباره نقش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهبود حساسیت به طرد در روابط زناشویی زوجین بحث می شود و در پایان هم به نتیجه گیری خواهیم پرداخت.

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، حساسیت به طرد ، روابط زناشویی زوجین