اثربخشی آموزش روانشناسی مثبت نگر بر خودآگاهی زنان افسرده شهر اصفهان

هدف از پژوهش حاضر تعیین تاثیر آموزش روانشناسی مثبت نگر بر خودآگاهی زنان افسرده شهر اصفهان بود. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. برای تعیین ابتدا یک کلینیک روانپزشکی و یک مرکز مشاوره و روانشناختی در شهر اصفهان به صورت هدفمند انتخاب و پس از هماهنگی با مسئولیناین مراکز، 30 نفر از زنان مبتلا به اختلال افسردگی مراجعه کننده به این مراکز به صورت در دسترس، بر اساس ملاک های ورود و با رضایت آگاهانه انتخاب شدند. پس از انتخاب 30 نفر از اعضای جامعه به صورت گزینش تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. سپس شرکت کنندگان در گروه آزمایش به مدت 10 جلسه تحت آموزش روانشناسی مثبت نگر قرار گرفتند و برای گروه کنترل در این مدت هیچ آموزشی انجام نگرفت. گردآوری داده ها به وسیله پرسشنامه خودآگاهی فنیکستین و همکاران انجام گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده های جم عآوری شده از روش تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته های پژوهش حاکی از آن بود که آموزش روانشناسی مثبت نگر بر میزان خودآگاهی زنان افسرده شهر اصفهان تاثیرگذار بوده است و قابلیت تبیین تغییرات را دارد P<0/05

کلیدواژه ها:

افسردگی ، خودآگاهی ، روانشناسی مثبت نگر