رابطه بین مهارتهای ارتباطی و گرایش به طلاق در زنان متقاضی طلاق

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین مهارتهای ارتباطی و گرایش به طلاق در زنان متقاضی طلاق شهر مشهد بود. در این پژوهش همبستگی تعداد 324 نفر زنان متقاضی طلاق شهر مشهد به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه مهارت های ارتباطی بارتون (1990) و پرسشنامه میل به طلاق روزولت و همکاران (1986) را تکمیل نمودند و نتایج مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که مهارتهای ارتباطی در پیش بینی گرایش به طلاق نقش معنادار ندارد. با وجود این، شاید بتوان با آموزش مهارتهای ارتباطی به بهبود کنترل خشم کمک کرد.

کلیدواژه ها:

مهارتهای ارتباطی ، گرایش به طلاق