مقایسه احساس تنهایی در میان مردان خودآرا و غیر خودآرا (مطالعه موردی: شهر گرگان)

موضوع اصلی این پژوهش احساس تنهایی است. احساس تنهایی را حالتی در نظر می گیرند که در آن فرد فقدان روابط با دیگران را ادراک یا تجربه می کند. هدف پژوهش حاضر تعیین تفاوت احساس تنهایی در مردان خودآرا و غیر خودآرا در شهر گرگان است. روش پژوهش توصیفی، از نوع علی مقایسه ای است. جامعه آماری کلیه مردان 18 الی 40 سال شهر گرگان که در آرایشگاه های مردانه آرایش زنانه می کنند، بودند که با همتایان عادی خود مورد مقایسه قرار گرفتند. حجم نمونه شامل 80 نفر ( 40 نفر مردان خودآرا و 40 نفر مردان غیرخودآرا )، که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه احساس تنهایی اجتماعی عاطفی بزرگسالان دی توماسو و همکاران ( 2004 )، استفاده شد. نتایج نشان داد که بین مردان خودآرا و غیر خودآرا در مقیاس احساس تنهایی و دو مولفه ی آن ( احساس تنهایی خانوادگی، احساس تنهایی اجتماعی) تفاوت معناداری وجود دارد در حالی که در مولفه ی احساس تنهایی رومانتیک در دو گروه مردان خودآرا و غیرخودآرا از لحاظ آماری تفاوت معناداری مشاهده نشد.

کلیدواژه ها:

احساس تنهایی ، احساس تنهایی اجتماعی ، احساس تنهایی خانوادگی ، احساس تنهایی رومانتیک ، مردان خودآرا