بررسی بحران هویت در معماری معاصر گیلان

با شروع عصر جدید و امکان حمل مصالح ساختمانی به فواصل دور و نیز شیوع سبک ساخت و ساز بی هویت فعلی، کلیه ساخت و سازها در تمامی نقاط به سمت یکسان شدن پیش رفته است. این ویژگی ارزشمند موجب شده تا معماری پاسخگو به نیازهای رفتاری و اقلیمی، با تکیه بر مصالح منطقه ای و امکانات طبیعی ساخت در منطقه، شکل پذیرد و به تبع تفاوت های شرایط زیست محیطی، معماری تبلور یافته در این منطقه متفاوت از سایر نقاط ایران باشد. معماران گذشته ما با هویت خود زندگی کرده اند و ناگزیر این هویت در آثار آن ها جاودانه گشته است . این مقاله ابتدا به معرفی هویت، معماری بناهای مسکونی گیلان و سپس به شناخت عواملی مانند ظهور معماری مدرن و رشد جمعیت و ... که بی هویتی را در معماری به وجود آورده پرداخته است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که اگرچه صنعت ساختمان سازی در گیلان در سال های اخیر از رشد چشمگیری در ابعاد مختلف کمی و کیفی برخوردار و جلوه های بدیع و در عین حال منحصر بفردی را به تصویر کشیده ا ما گسستن از ارزش ها، تاریخ و فرهنگ باعث از میان رفتن معماری نظام یافته بازندگی مردم شده و معماری معاصر در میان گذشته و آینده معلق است بنابراین معماری و ساختمان سازی آن باید مطابق با هویت و اصالت و سنت های غنی گیلان زمین باشد که در برگیرنده تمام این ابعاد است.

کلیدواژه ها:

بحران ، هویت ، معماری بومی ، گیلان