بررسی نقش طبیعت در معماری پایدار

انسان، طبیعت و معماری سه رأس مثلثی هستند که همواره در طراحی ها راهنمای ما می باشند و یا بکارگیری تجربیات ، علوم و فنون نهفته در دل طبیعت و زدن پل دوستی بین انسان و طبیعت به کمک معماری ، می توان اثری در دلطبیعت خلق کرد تا طبیعت آن را در خود نگاه دارد . معماری پایدار یک توسعه ی پایدار است، ما نیز از معماری به عنوان پدیده ای نوین که دستاورد رابطه ای منظم ودو جانبه انسان و طبیعت است، برای ملموس کردن استفاده نموده تا بتوانیمدرک صحیح از طبیعت و آموزه های طبیعت و رابطه ای هدفمند و منطقی میان انسان و طبیعت و ابداع و نو آوری فکریو هنری و ایجادزمینه ی خلاقیت و نو آوری به کمک عناصر آموزه های طبیعت و تجلی ارتباط انسان و طبیعت در مکاتب، مذاهب و عنصرهای آئینی شاهد باشیم. با معماری پایدار ما باید آسایش انسان را به واسطه ی جذب نور روز، منظر دلپذیر،کیفیت مناسب هوا ، عایق صوتی مناسب ، کنترل مناسب دما، کنترل دلخواه رطوبت ، مراقبت های مؤثر کیفیتی و پیش بینی های لازم ایمنی و ..به حداکثر برسانیم