نمادشناسی پوستینه پوشی در شاهنامه فردوسی و ایلیاد هومر

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 438

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

PLRC01_236

تاریخ نمایه سازی: 31 تیر 1398

چکیده مقاله:

یکی از مضامین مشترک در جهان، نمادهای حیوانی هستند که در اساطیر، هنر، معماری و ادبیات نقش ویژه ای را دارا میباشند. وجود حیوانات در هریک از موارد نام برده، به ویژه در ادبیات در طی دورانهای متعدد بازتابی از اندیشه ونگاه مردمان آن روزگار است. آنچه در اساطیر به تصویر کشیده شده است بی شک معنای کنایی و نمادین موجودات است که انسان امروز را به سوی کشف فرایند روانشناختی پیچیده و پیوند انسان اولیه با انسان مدرن سوق میدهد. هر حیوان نماد و نشانه فعل یا یکی از مظاهر طبیعت است که در اساطیر ملل با داستانهای متفاوت و خویش کاریهای مشابه و گاه متضاد نمایان میشود. بعضا نیز شاهد هستیم در اساطیر، گاه قهرمانان و ایزدان از حیوانات مورد ستایش و علاقه خود پوستینی در بر میکنند و بر این باورند که قدرت جادویی آن حیوان به آنها منتقل میشود. بر این اساس در این پژوهش سعی شده است تا نقش نمادین حیوانات در شاهنامه فردوسی و ایلیاد هومر مورد بررسی و تطبیق قرار گیرد.

نویسندگان

هوشنگ محمدی افشار

عضو هیئت علمی دانشگاه شهید باهنر کرمان

سعیده عسکری جواران

کارشناس ارشد ادبیات تطبیقی دانشگاه شهید باهنر کرمان