هوشنگ محمدی افشار - عضو هیئت علمی دانشگاه شهید باهنر کرمان
سعیده عسکری جواران - کارشناس ارشد ادبیات تطبیقی دانشگاه شهید باهنر کرمان

یکی از مضامین مشترک در جهان، نمادهای حیوانی هستند که در اساطیر، هنر، معماری و ادبیات نقش ویژه ای را دارا میباشند. وجود حیوانات در هریک از موارد نام برده، به ویژه در ادبیات در طی دورانهای متعدد بازتابی از اندیشه ونگاه مردمان آن روزگار است. آنچه در اساطیر به تصویر کشیده شده است بی شک معنای کنایی و نمادین موجودات است که انسان امروز را به سوی کشف فرایند روانشناختی پیچیده و پیوند انسان اولیه با انسان مدرن سوق میدهد. هر حیوان نماد و نشانه فعل یا یکی از مظاهر طبیعت است که در اساطیر ملل با داستانهای متفاوت و خویش کاریهای مشابه و گاه متضاد نمایان میشود. بعضا نیز شاهد هستیم در اساطیر، گاه قهرمانان و ایزدان از حیوانات مورد ستایش و علاقه خود پوستینی در بر میکنند و بر این باورند که قدرت جادویی آن حیوان به آنها منتقل میشود. بر این اساس در این پژوهش سعی شده است تا نقش نمادین حیوانات در شاهنامه فردوسی و ایلیاد هومر مورد بررسی و تطبیق قرار گیرد.

نمادشناسی، پوستینه پوشی، اساطیر، حماسه، شاهنامه، ایلیاد