پیش بینی استعداد اعتیاد بر اساس بررسی تاب آوری و انعطاف پذیری شناختی

مسئله وابستگی به مواد و سوء مصرف مواد امروزه پا از مرزهای بهداشتی-درمانی فراتر نهاده و به یک معضل اجتماعی-درمانی تبدیل شده است. لذا هدف پژوهش حاضر پیش بینی استعداد اعتیاد بر اساس تاب آوری و انعطاف پذیری شناختی در دانشجویان دانشگاه گیلان بود. پژوهش حاضر، توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان دانشگاه گیلان در سال تحصیلی 396-1397 می باشد که از این بین 200 دانشجو به صورت در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس آمادگی به اعتیاد ( Weed et (all, 2993، مقیاس انعطاف پذیری شناختی (2010) Dennis and Vander Wal و مقیاس تاب آوری (2003) Connor and Davidson استفاده شده است و با نرم افزار SPSS-24 واکاوی شد. داده های پژوهش با روشهای ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد که تاب آوری و انعطاف پذیری شناختی با استعداد اعتیاد رابطه معناداری دارند .(P> 0/01) ضرایب بتای متغیرهای پیش بین نشان داد که تاب آوری و انعطاف پذیری شناختی قابلیت پیش بینی معنادار متغیر ملاک یعنی، استعداد اعتیاد را دارند(.(P> 0/05 همچنین نتایج بدست آمده نشان داد که تاب آوری و انعطاف پذیری شناختی به مقدار قابل توجهی از واریانس استعداد اعتیاد را پیش بینی می کنند. نتایج پژوهش حاکی از آن است که هر چقدر میزان تاب آوری و انعطاف پذیری شناختی افزایش پیدا کند، به مقدار قابل توجهی استعداد اعتیاد در افراد کاهش پیدا می کند.

کلیدواژه ها:

استعداد اعتیاد ، انعطاف پذیری شناختی ، تاب آوری