بررسی رابطه ی والدفرزندی با گرایش به اعتیاد در دانشجویان دانشگاه پیام نور بجنورد

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین والد فرزندی با گرایش به اعتیاد در دانشجویان دانشگاه پیام نور بجنورد می باشد. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان دانشگاه پیام نور بجنورد را شامل می شود. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی می باشد. روش نمونه گیری تصادفی ساده و حجم نمونه 60 نفر می باشد. ابزار استفاده شده پرسشنامه آمادگی به اعتیاد میر حسامی و پرسشنامه رابطه والد فرزندی مهدی جاوید مقدم می باشد. داده ها با روشهای آماری ضریب همبستگی تحلیل شدند.نتایج گویای آن است بین والد فرزندی با گرایش به اعتیاد در دانشجویان دانشگاه پیام نور بجنورد رابطه منفی معناداری وجود دارد. یعنی هر آنچه رابطه والد و فرزند مقتدرانه و درست باشد گرایش به اعتیاد پایین تر است.نتیجه این پژوهش ضرورت توجه به آموزش رابطه درست بین والد و فرزند را ایجاب می کند. رابطه سالم و درست والدین با فرزندان می تواند تا حدودی گرایش به اعتیاد را کنترل نماید.

کلیدواژه ها:

گرایش به اعتیاد ، رابطه والد فرزندی ، دانشجو