روش های تحریکی غیر تهاجمی بر رفع احتباس ادراری پس از اعمال جراحی

مقدمه: احتباس حاد ادراری یک وضعیت اورژانسی حاد می باشد که با عدم توانایی به طور ناگهانی در دفع ادرار همراه با درد قسمت تحتانی شکم مشخص می گردد که سبب آسیب به سیستم ادراری فرد می گردد. این عارضه معمولا بعد از اعمال جراحی مختلف به دلایل مختلفی روی می دهد. میزان وقوع احتباس ادراری پس از جراحی بسیار متفاوت و 4 تا 29 درصد پس از اعمال جراحی گزارش گردیده است. با توجه به شیوع زیاد این عارضه، در این مطالعه برآنیم که به بررسی روش های تحریکی که روش هایی امن برای رفع احتباس ادراری هستند، بپردازیم. مواد و روش ها: این مقاله یک مطالعه مروری است که با استفاده از منابع کتابخانه ای و پایگاه های علمی معتبر داخلی و خارجی نظیر Med escape، Pubmed،Science Direct و CINHAL بین سال های 1993 تا 2015 انجام گردید. یافته ها: استفاده از روش های تحریکی مختلف نظیر گرما، تحریک شنیداری، استفاده از برخی مرهم ها می تواند کمک شایانیبه رفع عارضه احتباس ادراری و مشکلات احتمالی ناشی از آن در بیماران بستری در بیمارستا نها پس از اعمال جراحی نماید.بحث و نتیجه گیری: احتباس ادراری یکی از عوارض شایع پس از عمل های جراحی بوده که با انجام یکسری روش های تحریکی غیر تهاجمی در حیطه اقدامات پرستاری می توان آن را رفع نموده و آسیب ها و عوارض حاصل از آن را کاهش داد.

کلیدواژه های روش های تحریکی غیر تهاجمی بر رفع احتباس ادراری پس از اعمال جراحی:

احتباس ادراری ، اعمال جراحی ، روش های تحریکی غیر تهاجمی ، مراقبت پرستاری.