مروری بر تاثیر بازتوانی قلبی بر شاخص های همودینامیک و کیفیت زندگی بیماران تحت عمل جراحی با یپس عروق کرونر

مقدمه: بیماری های قلبی عروقی علت اصلی مرگ و میر در کل دنیا است و در بسیاری موارد پیوند عروق کرونر قلب CABG تنها راه درمان و افزایش طول عمر بیماران می باشد. از مهم ترین اقدامات جهت اثر بخشی عمل جراحی قلب و کاهش عوارض آن، توانبخشی قلبی است. هدف این مقاله مرور مطالعات انجام شده در زمینه بازتوانی قلبی و اهمیت آن می باشد. مواد و روش ها: این تحقیق کی مطالعه مروری می باشد که بر پایه اطلاعات جمع آوری شده از جستجوی منظم منابع اینترنتی، تحقیقات منتشر شده مرتبط با موضوع و مطالعات کتابخانه ای انجام شده است و برای تحقق اهداف از مقالات چاپ شده ما بین سال های 2000 تا 2010 استفاده گردیده است.یافته ها: شواهدی در دست است که نشان می دهد برنامه های بازتوانی قلبی سبب بهبود کیفیت زندگی می شوند و مرگ و میر بیماران مبتلا به بیماری شریان کرونری را کاهش می دهد. لذا از آنجایی که بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر از کیفیت زندگی مطلوبی برخوردار نمی باشند، بازتوانی قلبی یکی از راهکارهای مهم در ارتقا کیفیت زندگی است اما با این حال تخمین زده می شود فقط %30 از بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر قادر به شرکت در برنامه های بازتوانی قلبی در مراکز می باشند.بحث و نتیجه گیری: شواهد نشان می دهد برنامه مراقبتی بازتوانی قلبی کیی از راهکارهای مهم در ارتقا کیفیت زندگی و وضعیت همودینامیک می شود و در مجموع باعث بهبود وضعیت همودینامیک می شود

کلیدواژه ها:

بازتوانی قلب ، شاخص های همودینامیک ، کیفیت زندگی ، جراحی بای پس عروق کرونر