نقش ذهن آگاهی و بخشودگی بین فردی در پیش بینی کیفیت زندگی معلمان زن متاهل (شاغل در مدارس شهرستان رشت)

کیفیت زندگی شاخصی مهم و مفهومی بین المللی است که امکان ارزیابی و مقایسه سطح زندگی گروه های مختلف انسانیرا فراهم می سازد؛ در مطالعات روانشناسی از این شاخص برای مشاهده اثربخشی و نتایج راهکارهای درمانی و بهزیستی استفادهمی شود. واکاوی بیشتر درباره زیرمقیاس های کیفیت زندگی (سلامت روانی، سلامت جسمی، سلامت محیط ، روابط اجتماعی و سلامت عمومی) و نیز تبیین متغیرهای تاثیرگذار بر آن، موجب شد تا در پژوهش پیش روی نقش بخشودگی بین فردی بهعنوان عامل بقای صمیمیت در روابط اجتماعی و نیز جایگاه مهارت ذهن آگاهی برای کنترل و تسلط کامل بر افکار و رفتار، درافزایش کیفیت زندگی معلمان مورد مطالعه قرار گیرد؛ به عبارت دیگر هدف این تحقیق تبیین نقش ذهن آگاهی و بخشودگیبین فردی و توانایی این دو متغیر در پیش بینی زیرمقیاس های شاخص کیفیت زندگی است. مقادیر آزمودنی مربوط به متغیرهایکیفیت زندگی، ذهن آگاهی و بخشودگی بین فردی به ترتیب از پرسشنامه های کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت ،بخشودگی بین فردی احتشام زاده (1389) و فرم کوتاه ذهن آگاهی فرایبرگ و نیز با مطالعه بر روی 183 نفر از معلمان زنمتاهل مدارس شهر رشت به عنوان نمونه پژوهش استخراج گردید (سال تحصیلی 1397-1396). در این پژوهش برای آزمونفرضیه ها پیرامون روابط بین متغیرهای ذهن آگاهی و بخشودگی بین فردی با زیر مقیاس های کیفیت زندگی معلمان زن متاهل،از ضرایب همبستگی پیرسون و جهت تبیین توانایی متغیرهای بخشودگی بین فردی و ذهن آگاهی در پیش بینی کیفیت زندگیآنها از روش رگرسیون گام به گام استفاده شد. نتایج تحقیق نشان می دهد که زیرمقیاس سلامت روان (در کیفیت زندگی معلمانزن متاهل) به ترتیب بالاترین ضرایب همبستگی مثبت را با بخشودگی بین فردی و ذهن آگاهی دارد (0/414 و 0/417)، همچنینضرایب بتای تحلیل رگرسیون گام به گام نیز توانایی بالای متغیرهای بخشودگی بین فردی و ذهن آگاهی جهت پیش بینی زیرمقیاس سلامت روان (در مقایسه با سایر زیرمقیاس های کیفیت زندگی) را تایید کرد.

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی ، بخشودگی بین فردی ، ذهن آگاهی ، معلمان زن متاهل ، ضریب پیرسون ، رگرسیون گام به گام