تولید نانو جاذب کربن فعال مغناطیسی با استفاده از فعال سازی شیمیایی منابع سلولزی طبیعی به وسیله عوامل فعال سازپتاسیم هیدروکسید و کلرید روی به منظور جذب آلودگی های زیست محیطی آب

کربن فعال به محدوده وسیعی از مواد بی شکل با پایه کربنی گفته می شود که دارای تخلخل بالا و سطح آزاد بین ذره ای زیاد هستند. کربن فعال به وسیله کربونیزه کردن و تجزیه حرارتی مواد دارای ماهیت کربنی به صورت گرانوله و پودر تهیه می شوند. کربن فعال به دلیل مساحت گسترده آن، ساختار منفذی، ظرفیت جذب بالا و قابلیت فعال سازی مجدد سطح، یکی از پرکاربردترین مواد مورد استفاده در جاذب ها، پایه کاتالیست ها، جذب آلاینده ها می باشد. در این مطالعه روش تولید کربن فعال بوسیله فعال سازی شیمیایی منابع سلولزی طبیعی، کاه و کلش گندم و پوست گردو و هسته خرما ارائه شده است. منابع سلولزی طبیعی دارای چهار جزء اصلی (رطوبت، مواد فرار، خاکستر و کربن) می باشند. روش فعال سازی شیمیایی کاه و کلش گندم و پوست گردو و هسته خرما بوسیله عامل فعال ساز هیدروکسید پتاسیم و کلرید روی انجام گرفت. یکی از روش های جدید برای جداسازی کربن فعال از فاز مایع، مغناطیس کردن آن است، بنابراین به منظور ایجاد خاصیت مغناطیسی در کربن فعال از نانو ذرات اکسید آهن (Fe3O4) استفاده شد. همچنین مشخصات نانوجاذب کربن فعال سنتز شده با استفاده از تکنیک میکروسکوپ الکترونی روبشی تعیین گردید. به طور کلی نانو جاذب های کربن فعال مغناطیس شده را می توان برای جذب آلاینده های غیر قطبی مانند هیدروکربن ها و مواد نفتی از آب استفاده کرد و سپس آنها را بایک میدان مغناطیسی به سادگی از فاز مایع جدا نمود. در این مطالعه پارمترهای دما و مدت زمان کربونیزه شدن سه گروه منابع سلولزی طبیعی بوسیله عوامل فعال ساز مورد بررسی قرار گرفتند. با توجه به نتایج بدست آمده مشاهده شد که هر چه دمای کربونیزه کردن بیشتر باشد، سطح ویژه ماده کاهش، میزان فعال سازی بیشتر و در نتیجه بازده کربن فعال بدست آمده کاهش می یابد. افزایش زمان کربونیزه کردن باعث افزایش سطح ویژه و حجم تخلخل های کربن فعال می شود. فعال سازی با استفاده از پتاسیم هیدروکسید و کلرید روی به طور بسیار چشمگیری منافذ کربن را تولید می کند.

کلیدواژه ها:

نانو جاذب کربن فعال ، کاه و کلش گندم ، پوست گردو ، هسته خرما ، کلرید روی ، پتاسیم هیدروکسید