بررسی مدیریت ریسک زیست محیطی پالایشگاه نفت و گاز گچساران با استفاده از E.FMEA

رویکرد ارزیابی ریسک یکی از محورهای اصلی استقرار و بکارگیری سیستم های مدیریتی در سازمان ها است. استقرار سیستم های مدیریتی که امروزه به شکل ادغام شده در سامانه مدیریت بهداشت، ایمنی و محیط زیست بیان می گردد، سازمان ها را در برآورده ساختن الزاماتی که به رویکرد پیشگیری از خطا منجر می شوند، توانمندتر می گرداند. این تحقیق با هدف مدیریت جنبه های زیست محیطی و در جهت حذف یا کاهش اثرات زیست محیطی به روش E.FMEA و با استفاده از ابزار AHP در پالایشگاه گاز و گاز مایع 900 شرکت بهره برداری نفت و گاز گچساران، انجام یافته است. روش EFMEA ، یک روش تحلیل در ارزیابی ریسک زیست محیطی و از زیر شاخه های FMEA می باشد. این روش تا حد ممکن جنبه های بالقوه موجود و پیامدهای مرتبط با آن را، شناسایی می کند. در این تحقیق، نمره جنبه ها از حاصل ضرب پارامترهای احتمال وقوع، شدت و گستره آلودگی یا امکان بازیافت، محاسبه شده است. پارامترهای شدت وقوع و گستره آلودگی یا امکان بازیافت، از جداول معتبر و احتمال وقوع نیز از طریق ابزار AHP بدست آمده است. پس از تعیین نمره جنبه، اولویت بندی جنبه های زیست محیطی صورت گرفت و آن جنبه هایی که در سطح متوسط و بالا قرار گرفتند، به عنوان جنبه های بارز شناسایی شدند. نتایج نشان می دهد که از تعداد 75 جنبه زیست محیطی شناسایی شده، تعداد 65 جنبه به عنوان سطح پایین، 7 مورد سطح متوسط و 3 جنبه نیز به عنوان جنبه با سطح بالا ارزیابی و تعیین گردید. بیشترین سطح با نمره 888 / 1 مربوط به جنبه انتشار به هوا مرتبط با فعالیت فلر (مشعل) و کمترین نیز با 012 / 0 مربوط به هیدروکربن های مرتبط با فعالیت مخازن 406 و 405 ، مخازن تفکیک و درام 107 می باشد که در نهایت برای جنبه های با سطح متوسط و بالا اقدامات اصلاحی تعریف گردید.

کلیدواژه ها:

مدیریت ریسک زیست محیطی ، روش E.FMEA ، ابزار AHP ، پالایشگاه گاز و گاز مایع 900