تجزیه و تحلیل ژنتیکی صفات رشد با مدل رگرسیون تصادفی در مرغان بومی مازندران

مدل های رگرسیون تصادفی برای تجزیه و تحلیل داده های طولی یا داده های تکراری در طول زمان رایج شده اند. هدف از این تحقیق بررسی مدل تابعیت تصادفی با چند جمله ای لژاندر برای تجزیه و تحلیل ژنتیکی صفات رشد شامل اوزان بدن در 1، 8، 14، 21، 29، 43 و 56 روزگی مرغان بومی مازندران بود. توابع چند جمله ای لژاندر با درجات برازش، 2، 3 و 4 برای اثرات ژنتیکی افزایشی و محیط دائمی جهت برآورد پارامترهای ژنتیکی صفات رشد مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار WOMBAT انجام شد. براساس معیار اطلاعاتی آکائیک (AIC) چند جمله ای لژاندر با درجه برازش 4 برای اثر ژنتیکی افزایشی مستقیم و اثر محیط دائمی به عنوان بهترین مدل برای صفات رشد انتخاب شد. وراثت پذیری از 0/015 تا 0/337 برآورد شد که بیشترین وراثت پذیری مربوط به وزن 29 روزگی و کمترین وراثت پذیری برای وزن یک روزگی بدست آمد. واریانس های ژنتیکی افزایشی، محیطی و فنوتیپی اوزان بدن با افزایش سن روند صعودی داشته و بیشترین مقدار آن برای وزن 56 روزگی و کمترین مقدار برای وزن یک روزگی به دست آمد بطور کلی نتایج این تحقیق نشان داد که از بین اوزان بدن در سنین مختلف وزن 29 روزگی معیار مناسب تری برای انتخاب در مرغان بومی مازندران می باشد.

کلیدواژه ها:

تابعیت تصادفی ، چند جمله ای لژاندر ، صفات رشد ، وراثت پذیری ، مرغ بومی