مطالعه تطبیقی عملکرد پلیس در قبال اطفال و نوجوانان در پرتو عدالت ترمیمی

زمینه و هدف: بزهکارى اطفال و نوجوانان بیانگر برخوردارى این افراد از ظرفیت جنایى و توانایى آن ها در نقض هنجارهاى جامعه است. از آنجایى که اطفال و نوجوانان در مرحله رشد قرار دارند، لذا نوع تدابیر و اقداماتى که پلیس در همان مراحل ابتدایى فرآیند دادرسى کیفرى یعنى قبل و پس از کشف جرم با این افراد انجام مى دهد، بسیار حائز اهمیت است. هدف پژوهش، مطالعه تطبیقى و تحلیلى سیاست جنایى اجرایى پلیس ایران و کانادا در قبال این قشر آسیب پذیر در مرحله قبل و پس از کشف جرم است.روش: این تحقیق از نظر هدف، کاربردى و از نظر روش، اسنادى است. پژوهش حاضر با استفاده از مطالعات تطبیقى از منابع کتابخانه اى، اینترنتى، مقالات، پژوهش هاى لاتین و فارسى و مطالعه اسناد بین المللى مرتبط با حقوق اطفال و نوجوانان انجام شده است. روش گردآورى اطلاعات، به صورت فیش بردارى و با بررسى اسناد بین المللى، قوانین موضوعه مرتبط در کشور مورد تطبیق و ایران مورد بحث و تحلیل قرار گرفته است. یافته ها و نتایج: نتایج تحقیق نشان مى دهد پلیس کانادا مرحله قبل از کشف جرم با اقداماتى نظیر تاسیس پلیس مدرسه، اجراى برنامه مبارزه با مواد مخدر در مدارس، اجراى قانون منع آمدوشد، برخورد با برخى انحرافات مانند فرار از مدرسه و خانه مانع وقوع جرم توسط نوجوانان مى شود و در مرحله بعد از کشف جرم نیز پلیس اطفال با مشارکت موسسه هایى مانند موسسه مبتنى بر جامعه و هماهنگ کننده دادرسى به منظور جلوگیرى از ورود اطفال به فرآیندهاى رسمى رسیدگى با استفاده از اخطار، هشدار به خانواده، یارى گرفتن از عدالت ترمیمى، تلاش مى کند تا از طریق رسیدگى هاى غیررسمى، مانع ورود اطفال و نوجوانان به دادسرا و دادگاه شود. در ایران، قانون گذار با وضع ماده 13 قانون آیین دادرسى کیفرى تاکید بر تاسیس پلیس ویژه اطفال کرده و به قوه قضائیه ماموریت داده شده تا حدود وظایف و اختیارات این پلیس را در قالب لایحه اى تدوین و ارائه کند.

کلیدواژه ها:

اطفال و نوجوانان ، سیاست جنایى اجرایى ، پلیس ویژه ، قضازدایى ، بزه ، انحرافات.