بررسی روند و پیشبینی تغییرات دما در مناطق خشک و نیمه خشک (مطالعه موردی: استان کرمان)

امروزه تغییرات اقلیمی به یکی از چالش های مهم کره زمین تبدیل شده است. بنابراین به نظر میرسد که مطالعات تغییر اقلیم در ایران به خصوص استان کرمان که در اقلیم خشک و نیمهخشک واقع گردیده است توسط مدلهای اقلیمی با وضوح بالا و به ویژه توسط مدلهای گزارش پنجم و تحت سناریوهای جدید انتشار امری ضروری بهنظر میرسد. به طوریکه مدلهای فوق میتوانند درکی بهتر از این مناطق در دوره های زمانی آتی برای مدیران و برنامه ریزان منابع آب فراهم نمایند. بنابراین در این تحقیق به منظور بررسی روند تغییرات اقلیمی مولفه دما از آزمون من-کندال و پیشبینی آن در دوره آینده نزدیک (2048-2019) از مدل CanESM2 با استفاده از نرمافزار SDSM4.2 استفاده گردید. همچنین کارایی مدل CanESM2 با استفاده از آماره های ناش-سنکلیف (NS) و ضریب تبیین (R2) صورت پذیرفت. نتایج آزمون من-کندال بیانگر آن است که روند تغییرات دما در دوره آتی (2019-2048) تنها در ایستگاه سینوپتیک کهنوج، انار، رفسنجان در سناریو RCP2.6 معنیدار نبوده است ولی در تمامی ایستگاه ها و تمامی سناریوها این روند معنیدار و بیانگر افزایش دما در آینده میباشد. ارزیابی معیارها در کارایی مدل CanESM2 نشان داد که این مدل در پیشبینی دمای روزانه در کلاس خیلی مناسب قرار دارد. نتایج مدل CanESM2 حاکی از آن است که میزان متوسط دما در شهرستانهای بم، بافت، کهنوج، کرمان، انار، رفسنجان، شهربابک، سیرجان و میانده جیرفت به ترتیب به میزان 5/70، 1/42، 1/15، 1/36، 0/82، 0/44، 1/29، 0/38 و 1/48 از سناریو RCP2.6 به سناریو RCP8.5 افزایش پیدا کرده است که حاکی از گرمایش این مناطق در آینده نزدیک میباشد.

کلیدواژه ها:

تغییر اقلیم ، استان کرمان ، مدل CanESM2 ، آزمون من-کندال