ارزیابی نوع گونه های قارچی، رقم و اثرات برهم کنش آنها بر میزان عملکرد گیاه آفتابگردان کشت شده در یک خاکشور

با توجه به شوری خاک در بسیاری از خاکهای زیر کشت ایران و لزوم توسعه سطح زیر کشت دانه های روغنی در این خاکها و نیز امکان تولید بهینه گیاهان روغنی، ضرورت استفاده از راهکارهای بیولوژیک امری ضروری به نظر می رسد. از اینرو، در راستای دستیابی به افزایش عملکرد گیاه آفتابگردان تحت شرایط شوری خاک، دو گونه قارچ میکوریز(گلوموساتونیکاتوم و گلوموساینترادیسز) و دو رقم (مستر و یوروفلور) در خاکنمونه برداری شده از اشتهارد کرج با EC=۷-۸ds/mمورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که تاثیر نوع قارچ بر وزن تر و خشکاندام هوایی تاثیرمعنی داری نداشت، اما به طوری معنی داری وزن خشک ریشه، وزن خشکو تر طبق را افزایش داد (در سطح ۵%). همچنین، رقم مستر در تمامی شاخصها برتر از رقم یورفلور بود. بعلاوه، تاثیر برهمکنشهر دو نوع قارچ مورد استفاده با رقم یوروفلور بر شاخصوزن خشکاندام هوایی و ریشه معنی دار بود، در حالی که برهمکنش رقم مستر تنها با قارچ گلوموس اینترادیسز بر وزن خشک ریشه در سطح ۵% معنی دار ارزیابی شد. نتایج این بررسی آشکار می سازد، برهمکنش رقم مستر و قارچ گلوموس اینترادیسز با بالاترین میزان شاخصهای مورد بررسی ، بهترین تیمار جهت نیل به عملکرد بیشینه در گیاه آفتابگردان می باشد.

کلیدواژه ها:

آفتابگردان ، گلوموساینترادیسز ، رقم مستر ، تنش شوری