تهیه نانوذرات بارگذاری شده با اسانس روغنی هل به روش ترسیب با ضد حلال و بررسی اثرآنتی اکسیدانی آن بر پایداری حرارتی روغن سویا
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 624
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCFOODI25_031
تاریخ نمایه سازی: 26 خرداد 1398
چکیده مقاله:
اسانس هل دارای ترکیبات آنتی اکسیدانی فراوانی بوده و می تواند بعنوان یک افزودنی در مواد غذایی بخصوص بعنوان یک آنتی اکسیدان در صنایع روغن مورد استفاده قرار گیرد. این گونه کاربردها نیازمند درون پوشانی مانند نانوذرات پروتئین می باشد. هدف از این پژوهش درون پوشانی اسانس هل با استفاده از نانوذرات زئین ذرت می باشد. بدین منظور در ابتدا استخراج اسانس هل به روش تقطیر با آب انجام گرفت و خواص آنتی اکسیدانی آن تعیین شد. سپس درون پوشانی اسانس به روش ترسیب با ضد حلال انجام پذیرفت و ویژگی های نانوذرات تهیه شده با آزمون های مختلف بررسی گردید. میانگین اندازه ذره ای و پتانسیل زتا و شاخص پراکندگی توسط دستگاه اندازه گیری پراکنش نور دینامیک (DLS)، درصد انکپسولاسیون اسانس توسط دستگاه اسپکتروفتومتر، آنالیز حرارتی با استفاده از کالریمتری روبشی تفاضلی (DSC)، جهت تعیین گروه های عاملی و برهمکنش ها از اسپکتروسکوپى فروسرخ (FTIR)، همچنین از میکروسکوپ الکترونی عبوری (SEM) برای تصویربرداری از نانوذرات استفاده شد. نانوذرات به روغن سویا اضافه گردید و وضعیت اکسیداسیون روغن با تعیین میزان پراکسید و عدد اسیدی طی 15 روز بررسی شد. نتایج نشان داد اسانس هل دارای خواص آنتی اکسیدانی بالایی بود، با افزایش غلظت اسانس هل قدرت آنتی اکسیدانی اسانس افزایش معنی داری یافت. میانگین اندازه ذرات 355/5 نانومتر و شاخص پراکندگی 0/302 تعیین گردید. پتانسیل زتا نانوذرات حاوی اسانس روغنی هل 20/2- mV تعیین گردید. میانگین راندمان انکپسولاسیون اسانس هل در زئین 88/2 درصد تعیین گردید. عکس گرفته شده با میکروسکوپ الکترونی نیز اندازه ریز این ذرات را تایید کرد. آنالیز حرارتی نشان داد اسانس به طور نسبی در شبکه پروتئین محبوس شده و احتمالا از تخریب تا حدی مصون مانده است. پیک های حاصله از FTIR احتمال وجود کپسوله شدن اسانس در حامل پروتئین زئین را نشان می دهد. اسانس هل ریزپوشانی شده تا حد مطلوبی باعث جلوگیری از روند اکسیداسیون روغن سویا طی زمان ماندگاری شد به صورتی که میزان اندیس پراکسید و عدد اسیدی طی نگهداری کمتر از نمونه شاهد بود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فاطمه خورشیدی
دانش آموخته کارشناسی ارشد صنایع غذایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سروستان، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سروستان
لیلا باقری
استادیار علوم و صنایع غذایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سروستان، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سروستان