بررسی مزیت های نسبی محصولات زراعی در استان سیستان و بلوچستان

یکی از مسائل اساسی که در برنامه ریزی های توسعه ملی و منطقه ای باید مورد توجه جدی قرارگیرد، شناسایی مزیت های نسبی مناطق مختلف در تولید محصولات گوناگون است . بنابراین، در این مطالعه تلاش شده است تا مزایای نسبی و اولویت های کشت محصولات زراعی در استان سیستان و بلوچستان مشخص گردد . شاخص های مورد استفاده در این مطالعه جهت تعیین مزیت های نسبی عبارتند از : شاخص مزیت در عملکرد YAI ، شاخص مزیت در مقیاس SAI و شاخص مزیت کل AAI اطلاعات مورد نیاز در این مطالعه از آمارنامه های کشاورزی در سال های مختلف و مرکز آمار ایران به دست آمده است.نتایج این مطالعه نشان می دهد که تنها برخی محصولات مانند : توتون و تنباکو، کلزا، پیاز، هندوانه و شبدر دارای مزیت نسبی معنی د ار در تولید می باشند . از اینرو، توسعه و بهزراعی کشت این محصولات نتایج مثبتی برای اقتصاد ملی و منطقه ای به همراه خواهد داشت

کلیدواژه ها:

مزیت نسبی ، استان سیستان و بلوچستان ، شاخص مزیت در عملکرد ، شاخص مزیت در مقیاس ، شاخص مزیت کل