بررسی مقاومت شته سیاه باقلا به حشره کش کلرپایرفوس

شته ها از مهمترین آفات محصولات زراعی هستند. در میان شته ها، شته سیاه باقلا در دنیا بیش از 200 گونه میزبان دارد. این شته با حمله به تمام قسمتهای هوایی گیاه به ویژه قسمتهای جوان در حال رشد، باعث توقف رشد و کوتولگی، تغییر شکل برگ و کاهش چشمگیر محصول میگردد. با معرفی حشرهکشها، بروز مقاومت گسترده و متعدد در بسیاری از آفات ازجمله شته ها آشکار گردید. در این پژوهش میزان مقاومت شته باقلا به سم کلروپیریفوس در سه جمعیت مزرعهای طراح (دوبار سمپاشی شده)، حلاف و سید حسین (یکبار سمپاشی شده) در مقایسه با یکسویه ی حساس آزمایشگاهی (بدون سمپاشی) بررسی شد. نتایج نشان داد که بین مقادیر LC50 مربوط به جمعیت های مختلف شته سیاه باقلا اختلاف معنیداری وجود داشت. بیشترین مقدار LC50 (کمترین مقدار سمیت) به دست آمده متعلق به جمعیت طراح بود که دوبار مورد سمپاشی قرار گرفته بود. پس از آن جمعیت های حلاف و سیدحسین قرار داشتند که یک بار سمپاشی شدند و از نظر میزان LC50 اختلاف معنیداری باهم نداشتند. نتایج نشان دهنده بروز مقاومت جمعیت شته به حشرهکش رایج منطقه (کلرپایرفوس) بهعلت سمپاشی مداوم در منطقه بود.

کلیدواژه ها:

LC50 ، Aphis fabae ، سموم فسفره آلی