فاکتورهای روانشناختی و مکانیکی موثر بر توانمندسازی کارکنان شرکت ها و سازمان های اقماری بر اساس مدل اسپریتزر

هدف از این پژوهش بررسی ضرورت توانمند سازی کارکنان در یک سازمان تابعه از سازمانی اقماری، با ارائه ی مدل ارزیابی توانمندی فردی- روانشناختی توام با بعد مکانیکی توانمندی کارکنان، با پیاده سازی و آزمایش در بنیاد فرهنگی خاتم الاوصیاء با توجه به مدل توانمند سازی اسپریتزر است. روش تحقیق بکار رفته در این پژوهش از نظر روش، توصیفی و بر اساس هدف تحقیق، کاربردی و به لحاظ نحوه گردآوری و تحلیل داده ها از نوع تحقیقات کمی– توصیفی و از نوع پیمایشی می باشد. نمونه آماری در پژوهش حاضر شامل نمونه ای با اندازه 122 متشکل از کارکنان سازمان تابعه بنیاد فرهنگی خاتم الاوصیاء می باشد. اعضای مورد بررسی در این پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده است. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه به شکل میدانی به اجرا در آمده است و پرسشنامه نیز بر اساس ادبیات تحقیق و مدل اسپریتزر تدوین شده است. پایایی پرسشنامه با توجه محاسبه ضریب آلفای کرونباخ در سطح بسیار بالایی قرار دارد. برای تجزیه و تحلیل از روش های آماری توصیفی و آمار استنباطی، و روش های تحلیل تک متغیره و دو یا چند متغیره استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان داد که عوامل احساسی –احساس خوداثربخشی، احساس داشتن حق انتخاب، احساس موثر بودن، احساس مهم بودن و احساس داشتن حس اعتماد به دیگران- در کنار عوامل مکانیکی، بر توانمندسازی کارکنان تاثیر معناداری دارد. نتایج حاصل از بررسی های اماری، تاثیر عوامل روانشناختی فردی را در کنار عوامل رویکرد مکانیکی توانمندسازی، بر فرآیند توانمندسازی کارکنان بنیاد مذکور با توجه به جامعه اماری مورد استناد در این پژوهش را تایید می نماید.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی ، شرکت های اقماری ، مدل اسپریتزر ، سبک رهبری