بررسی ظرفیت خودپالایی آب رودخانه خرم آباد در بازه ی ایستگاه بهرام جو تا دوآب-ویسیان

توانایی طبیعی رودخانه ها را در کاهش میزان آلودگی که به آنها وارد میشود خودپالایی میگویند. در این مطالعه توان خودپالایی رودخانه خرم آباد در دو بازه حد فاصل ایستگاه بهرام جو تا دوآب -ویسیان مورد بررسی قرار گرفته است. جهت محاسبه خودپالایی از اطلاعات 3 ایستگاه در طول یه دوره 9 ماهه (تیر تا اسفند ( 1395 استفاده شد. نتایج نشان داد حداکثر توان خودپالایی رودخانه مربوط به بازه ی دوم حد فاصل ایستگاه چمانجیر تا ایستگاه دوآب-ویسیان و به میزان 174145 تن در روز در آبان ماه میباشد و حداقل آن مربوط به بازه ی اول حد فاصل ایستگاه بهرامجو و ایستگاه چمانجیر و به میزان 19581 تن در روز در مرداد ماه میباشد. بررسی تغییرات خودپالایی 2 بازه در تمامی ماه ها نشان داد میزان خودپالایی در بازهی اول کمتر از بازه ی دوم است و مهمترین دلیل آن داشتن دبی کمتر نسبت به بازه ی دیگر است. بازه ی دوم به دلیل داشتن دبی بالاتر که ناشی از اتصال سرشاخه های دیگر به رودخانه است میزان خودپالایی بالاتری دارد. به صورت کلی میتوان نتیجه گرفت توان خودپالایی تحت تاثیر زمان و مکان است.

کلیدواژه ها:

رودخانه خرم آباد ، خودپالایی ، ضریب هوادهی