معرفی یک رابطه ی هوشمند برای پیش بینی نشست سطح ناشی از حفرتونل های مترو

هدف از انجام این تحقیق، پیشنهاد یک رابطه ی هوشمند برای پیشبینی نشست سطح زمین در اثر حفر تونلهای مترو میباشد . پارامترهای متعددی بر روی نشست سطح تونلها تاثیرگذارند که گنجاندن تمامی آنها در روشهای مرسوم تجربی ممکن نبوده است. بنابراین در این مقاله، با بکارگیری روش GEP، توانایی این روش هوشمند برای پیشبینی نشست سطح بررسی میشود. در این بررسی، بر اساس اطلاعات 8 تونل مترو در سطح جهان که با روش NATM و در محیط خاکی مشابه حفر شده اند رابطه ای توسط GEP ارائه شد. برای ساخت این رابطه، پارامترهای مقاومتی و هندسی سازه (چسبندگی (C)، زاویه اصطکاک داخلی (ø) و مدول الاستیسیته (E) خاک؛ عمق (Z) و قطر (D) تونل) به عنوان پارامترهای وابسته و مقدار نشست سطح (S) به عنوان پارامتر مستقل درنظر گرفته شدند. در مجموع 53 دسته داده از تحقیقات گذشته جمعآوری شد که مقادیر نشست سطح موجود در آنها به کمک مدلسازی عددی (نرم افزار (FLAC2D محاسبه گردید. 40 دسته داده برای ساخت رابطه ی هوشمند و 13 دسته داده برای ارزیابی عملکرد آن بکار گرفته شد. رابطهی ارائه شده از دقت مناسبی برخوردار بود بطوریکه ضریب تعیین (R2) آن برابر 0/930 میباشد. بنابراین این رابطه برای پیشبینی نشست سطح سایر متروهای مشابه پیشنهاد میشود.

کلیدواژه ها:

نشست سطح ، مترو ، NATM ، FLAC ، GEP