چگونه توانستم اختلال در خواندن یا نارساناخوانی ( Dyslexia) دانش آموز را کاهش دهم

یکی از مباحث اساسی در بحث آموزش در مدارس، شیوه های یادگیری دانش آموزان است. این مساله هر ساله هزینه های سنگین اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی را به بار می آورد. بر اساس مطالعات انجام شده و مشاهدات این مشکل هر ساله رو به افزایش است و بسیاری از دانش آموزان نمی توانند از پس محتوای تدوین شده در قالب کتاب های درسی برآیند. این مساله زمانی تاسف برانگیزتر خواهد شد که بدانیم بسیاری از دانش آموزان توانایی و مهارت های لازم برای رسیدن به این موفقیت را دارند ولی نادیده گرفته شده و موفق نمی شوند. اقدام پژوهی حاضر پس از شناسایی و مطالعات انجام شده با هدف رفع ناتوانایی یادگیری یا نارساخوانی یکی از دانش آموزانی که از طرف مدرسه به مرکز آموزشی و توانبخشی اختلالات ویژه یادگیری ارجاع داده شده بود انجام شده است. مدل پژوهش کیفی و رویکرد آن توصیفی، تحلیلی و شیوه گردآوری اطلاعات در این پژوهش عملکرد دانش آموز در آزمون ها(تحلیل اسنادی)، مصاحبه با اولیا و همکاران و مشاهدات مستقیم بوده که به صورت عکس تحلیل شده اند. جامعه آماری پژوهش، دانش آموزان ارجاعی به مرکز بودند که ز بین آنها یک نفر به عنوان نمونه انتخاب گردید.پس از اجرای راه حل ها با توجه به تحلیل آزمون های دانش آموز و مشاهده فعالیت ها و روابط او، نارسا خوانی او به میزان چشمگیری رفع شد. در این زمینه با استفاده از تکنیک های مختلف بازی درمانی،( تقویت حافظه دیداری، تقویت توالی و ترتیب، تقویت عضلات ظریف و ...)موفق شدیم عملکرد شکوفه را نسبت به موقع ارجاع ارتقا دهیم که این امر باعث تقویت اعتماد به نفس دانش آموز و دلگرمی و همگامی بیشتر اولیای او شد.

کلیدواژه ها:

اختلالات ، ناتوانی یادگیری ، نارساخوانی ، مقیاس وکسلر کودکان ، بازی درمانی