مقایسه سرسختی روانشناختی و تاب آوری در دانش آموزان شاهد و غیرشاهد

هدف پژوهش حاضر مقایسه سرسختی روانشناختی و تاب آوری در دانش آموزان شاهد و عادی بود. پژوهش توصیفی از نوع علی- مقایسه ای بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل دانش آموزان شاهد و غیر شاهد مدارس متوسطه شهر تبریز در سال تحصیلی 1391-92 بودند. بدین منظور 250 دانش آموز شاهد و 250 نفر دانش آموز غیر شاهد به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه سرسختی روانشناختی کوباسا (1986) و تاب آوری کانر و دیویسون (2003) استفاده شد. برای تجزیهوتحلیل داده ها نیز از روش آماری تحلیل واریانس چند متغیری استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین دانش آموزان شاهد و عادی در متغیرهای سرسختی روانشناختی و تاب آوری تفاوت معناداری وجود دارد. بر اساس یافته ها دانش آموزان شاهد در سرسختی روانشناختی و تاب آوری از میانگین پایینتری برخوردارند. بنابراین یافته های پژوهشی حاضر میتواند برای نهادهای مسئول فرزندان شاهد (بنیاد شهید و امور ایثارگران) اطلاعات موثقی به دست دهد تا بتوانند کارایی و اثربخشی خدمات خویش را ارزیابی کنند و در تداوم یا اصلاح روندهای موجود تصمیم گیری کنند.

کلیدواژه ها:

سرسختی روانشناختی ، تاب آوری ، دانش آموز