بررسی ماهیت و جایگاه شوراهای محلی و شهری در نظام حقوقی ایران

مقاله حاضر درصدد این است با بررسی اصول قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در خصوص شوراهای اسلامی کشور و دیگر نهادهای حاکم و همچنین قواعد حقوقی حاکم بر سازمان های اداری کشور، جایگاه شوراهای اسلامی کشور را در نظام حقوقی جمهوری اسلامی ایران بررسی نماید. در این زمینه با بررسی معیارها و اصول کلی حاکم بر قوا و نهادهای اساسی حاکم و تعامل شوراها در این خصوص مشخص خواهد شد که نمیتوان شوراها را به صورت خاص و در قالب یکی از قوای سه گانه قرار داد، چراکه این نهادها به موجب اصول قانون اساسی دارای شان تصمیمگیری و نظارت هستند و این شیون با اجرا و یا تقنین متفاوتند و از سوی دیگر در زمینه سازمانهای اداری موجود نیز با توجه به ابهام و تعارضات موجود در نظام حقوقی سازمانهای اداری و عدم توجه قانونگذار به ماهیت سازمانهای اداری، نمیتوان نظر متقن و جازمی در این زمینه بیان کرد. در این مورد هرچند میتوان شوراهای اسلامی کشور را ماهیتا موسسه عمومی غیردولتی دانست، لیکن در نهایت با توجه به حکم مذکور در ذیل ماده (2) قانون مدیریت خدمات کشوری مبنی بر اینکه کلیه سازمان هایی که در قانون اساسی نام برده شده است در حکم موسسه دولتی شناخته میشود می توان شوراهای اسلامی را در زمره اینگونه موسسات قلمداد کرد.

کلیدواژه ها:

شورای اسلامی کشور ، شورای محلی ، شورای شهری