گویش گروس- زبان محلی مردم ایران زمین

این مقاله جستاری از گویش گروس در جنوب کردستان، که از لهجه کردی مربوط به شهربیجار و روستاهای اطراف آن است می پردازد. این زبان رابط بین کردی سورانی و کلهری است.اما کاربرد لغات کلهری کمتر ولی لهجه سخنوری بیشتتر به کردی سورانی (سنندجی) شباهتدارد و کلماتی را هم از کردی کرمانجی به قرض گرفته است. پس می توان گفت این لهجه اززیرگروه گورانی (اورامی) می باشد. همچنین در بعضی از مناطق این شهر زبان ترکی به دلیلهمسایگی با زنجان و آذربایجان غربی تکلم می شود. این مقاله به شیوه تحلیلی- توصیفی وکتابخانه ای نوشته شده است. هدف از آن توضیح بیشتر و شناساندن، این زبان و شباهت های آن بهکردی سورانی به اغلب کسانی است که با آن آشنایی چندانی ندارند. همچنین احیای بیشتر زبانگروس و ارایه راهکارهایی برای زنده نگاه داشتن آن در نزد مردم این سرزمین است.

کلیدواژه ها:

گویش گروس ، کردی سورانی ، کردستان ، بیجار