بررسی مظاهر ناتورالیسم در شعر خلیل مطران

انعکاس واقعیت های جامعه در قالب انتقاد و افشای نقص ها و کاستی هایی که در زمینه های گوناگون زندگیسیاسی، اجتماعی و فرهنگی جوامع وجود دارد، با انگیزه اصلاح و تحولات بنیادین در زندگی انسان، مبانی مهم وزیربنایی مکتب ناتورالیسم است. ادبیات و شعر می تواند بستری مناسب جهت ارایه آراء انتقادی ادیبان نسبت به وقایع روزگار آنها باشد. در پژوهش حاضر با تکیه بر مبانی ناتورالیسم به بررسی این رویکرد در شعر خلیل مطران (1872-1949 م) پرداخته شده است. مطران در پوشش شرح ستم هایی که از جانب ترک های عثمانی و اروپاییان به عرب ها روا شده، انتقادها و اعتراض های خود را از این وقایع بیان داشته است. احساس تعلق و همبستگی فراوان بهعربیت، دیوان مطران را مملو از اشعار انقلابی و آزادیخواهانه کرده، از این رو شاعر مردم را به آزادی، انقلاب وبیداری دعوت میکند. ویژگی برجسته سبک مطران استفاده از طبیعت و جلوه های آن جهت تعبیر از خاستگاه هایژرف و اصلاح طلبانه وی است. سعی نگارنده نیز بر آن است که کاربرد چشمگیر عناصر طبیعی در شعر مطران کهگویای اندیشه های ناتورالیسمی وی است را مورد کند و کاو قرار دهد.

کلیدواژه ها:

مکتب ناتورالیسم ، خلیل مطران ، انتقاد ، اصلاح ، عناصر طبیعی