نقد روانکاوانه شخصیت خلیل در رمان خاما بر اساس نظریه آلفرد آدلر

نقد روانشناختی نقدی نو در میان نقدهای بینارشته ای محسوب می شود. در این نقد، منتقد می کوشد تا زوایای پنهانی،تعارض های رفتاری و نشانه های روانی موجود در شخصیت مورد نظر را در یک اثر ادبی کشف کند تا به وسیله آن متنموردنظر برای تحلیل بهتر مهیاتر شود. نوشتار پیشرو به بررسی نقد روانکاوانه شخصیت خلیل در رمان خاما نوشته یوسف علیخانی بر اساس نظریه آدلر پرداخته است. آدلر بنیانگذار روانشناسی فردی است. وی اجتماعی را کهفرد در آن زندگی می کند، در شکل گیری شخصیت موثر می داند و آن را امری جدا از وراثت بیان می کند. خلیل شخصیتاصلی رمان درگیر عقده حقارت در کودکی و نوجوانی است؛ با توجه به نظریه آدلر و مولفه های آن: عقده حقارت، عقدهبرتری (جبران عقده حقارت)، غایت نگری خیالی (هدف های خیالی)، ارتباط جمعی، سبک زندگی و علاقه اجتماعی در اینشخصیت مورد بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

نقد روان شناختی ، نظریه آدلر ، خاما ، یوسف علیخانی