بررسی اثرات تنش خشکی و سالسیلیک اسید بر ویژگی های مورفولوژیک و فیزیولوژیک گیاه همیشه بهار Calendula officinalis L

رویکرد به توسعه فضای سبز شهری با افزایش شهرنشینی اهمیت ویژه ای دارد. بررسی و شناخت نخوه رشد گیاه در اکوسیستم های شهری که غالبا تحت تاثیر تنش هایی مختلفی نظیر: خشکی، شوری، گرمای محیطی و ... می باشند؛ اهمیت پژوهش بر گیاهان زینتی شهری را بیش از پیش نمایان تر می کند. درک پاسخ گیاهان زینتی به تنش های محیطی، به منظور تولید و اصلاح ارقام متحمل به تنش کاملا ضروری است. به منظور بررسی تاثیر تنش خشکی و کاربرد اسیدسالسیلیک بر شاخص های رشد و مراحل نموی گیاه همیشه بهار، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کاملا تصادفی با 3 تکرار در بهار 6331 ، در تولیدات شهرداری منطقه 7 مشهد اجرا شد. عامل اول آزمایش شامل تنش خشکی در سه سطح 611 درصد ظرفیت زراعی، تنش متوسط ( 77 درصد ظرفیت زراعی) و تنش شدید ( 71 درصد ظرفیت زراعی) و عامل دوم کاربرد اسید سالسیلیک در سه سطح (صفر 1/7 و 6 میلی مولار) بودند. تیمار عدم کاربرد اسید سالسیلیک و آبیاری به میزان 611 درصد ظرفیت زراعی به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. تفاوت معنی داری در کلیه صفات مورد مطالعه با اعمال تنش خشکی و اسید سالسیلیک وجود داشت، به طوری که محلول پاشی با 6 میلی مولار اسید سالسیلیک سبب افزایش 57 درصدی وزن تر اندام هوایی شد. اثر متقابل اسید سالسیلیک وتنش خشکی نیز بر تعداد گل معنادار بود. به طوریکه بین تیمار کاربرد یک میلی مولار اسید سالسیلیک همراه با آبیاری به میزان 77 و 71 درصد ظرفیت زراعی نسبت به تیمار شاهد (عدم کاربرد اسید سالسیلیک همراه با آبیاری به میزان 611 درصد ظرفیت زراعی) از نظر آماری اختلاف معنی داری مشاهده نشد. از این رو، برای دستیابی به حداکثر عملکرد بیولوژیک، تعداد گل و .... در تنش خشکی می توان از غلظت یک میلی مولار اسید سالسیلیک با آبیاری متوسط ) 77 درصد ظرفیت زراعی) در گل همیشه بهار استفاده کرد که درمناطق خشک از لحاظ اقتصادی نیز مقرون به صرفه است.

کلیدواژه ها:

ارتفاع ، تعداد گل ، کمبود آب ، اسید سالیسالیک ، تنش خشکی و محلول پاشی