توسعه درون زا و توسعه پایدار شهری (بازیگران، ابعاد و شاخص های طراحی و برنامه ریزی)

در راستای الگوی رشد نامتوازن شهری و پراکنده رویی مبتنی بر حمل و نقل شخصی، با مطرح شدن مبحث توسعه پایدار در دهه 1970 و وارد شدن آن به مباحث توسعه شهری و حمل و نقل، برنامه ریزان و طراحان شهری الگوها و راهبر دهای متنوعی را در جهت توسعه مطلوب شهرها و جلوگیری از الگوهای نامتوازن رشد شهری ارایه داده اند. شهرسازی نوین، توسعه پایدار، مدیریت رشد، رشد هوشمند و توسعه میان افزا، همگی مفاهیم و رویکدهای یک فلسفه فکری هستند که در پی یافتن اصولی جهت بازتوسعه نواحی شهری، پا به عرصه گذاشته، هر یک تکمیل کننده رویکرد پیشین و وامدار دستاوردهای آن می باشند. در این راستا توسعه میان افزا یک جمع بندی کامل از اصول در نظرگرفته شده رویکردهای اشاره شده در جهت باز توسعه نواحی شهری با هدف ارتقا هرچه بیشتر توسعه درونی است. تحقیق حاضر با روش توصیفی- تحلیل، مطالعات کتابخانه ای و استفاده از منابع معتبر، ضمن پرداختن به مفهوم رشد هوشمند درصدد استخراج مهمترین محورهای آن و همچنین برخی دیگر از اصول و راهکارهای مکمل رشد هوشمند است که در جهت رسیدن به پایداری سیستم حمل و نقل و کاربری زمین مطرح می شوند و در نهایت برخی اهداف اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی این راهبرد مطرح می شود.

کلیدواژه ها:

توسعه درونزا ، مدیریت رشد شهر ، توسعه پایدار ، توسعه شهری