تحلیل زمینه های کاربردی برنامه ریزی کاربری اراضی با تاکید بر رویکرد تاب آور سازی محله های شهری (مطالعه موردی : محله عامری کلانشهر اهواز

شهرها به عنوان پیچیده ترین ساخته دست بشر با ریسک گسترده ای هم به دلیل محدوده وسیعی از مخاطرات و هم به دلیلی آسیب پذیری چندگانه شان مواجه هستند. تاب آوری شهری با توجه به مخاطرات بدین مفهوم است که شهر قادر به ایستادگی در برابر مخاطرات شدید طبیعی بدون صدمه دیدن از تلفات مخرب و خسارات، یا از دست دادن قدرت تولید یا کیفیت زندگی باشد درحالی که کمک زیادی از خارج از جامعه دریافت نکند.پژوهش حاضر با هدف بررسی وضعیت کاربری اراضی شهر در رابطه با تاب آوری شهر مقابل مخاطرات محیطی(زلزله) شکل گرفته است. روش تحقیق حاضربراساس هدف کاربردی – توسعه ای وبراساس ماهیت از نوع توصیفی- تحلیلی واز نظر زمانی مقطعی می باشد. نتایج تحقیق نشان می دهد که محله عامری از تاب آوری مناسبی از نظر کاربری اراضی نسبت به زلزله برخوردار نیست. نگاهی ویژه به مدیریت شهری با دید افزایش تاب آوری شهر می تواند میزان آسیب پذیری شهر را کاهش و بر میزان تاب آوری آن بیفزاد

کلیدواژه ها:

تاب آوری شهری ، بحران محیطی ، زلزله ، محله عامری