برررسی تاثیر تحولات ساختاری اقتصاد بر تولید داخلی استان خوزستان

یکی از الگوهای تحول ساختاری اقتصاد در مسیر توسعه اقتصادی آن است که به همراه افزایش درآمد سرانه، به مرور زمان نقش صنعت در تولید ناخالص داخلی افزایش و نقش کشاورزی کاهش یافته است. در این مطالعه برای بررسی رابطه بین تغییرات ساختاری و رشد اقتصادی استان خوزستان علاوه بر سرمایه و نیروی کار که متغیرهای اصلی مدل رشد هستند، متغیرهای سهم ارزش افزوده بخش صنعت و معدن در تولید ناخالص داخلی، سهم صادرات صنعتی در کل صادرات و نسبت بهره وری نیروی کار در بخش کشاورزی به بهره وری نیروی کار در بخش صنعت و معدن به عنوان شاخص تغییرات ساختاری اقتصاد در نظر گرفته شده است همچنین برای برآورد مدل از داده های فصلی برای دوره 1385-1392 و از روش خود رگرسیون با وقفه های توزیعی ARDL استفاده شده است. نتایج حاکی از آن است که با افزایش سهم صادرات صنعت نسبت به کل صادرات و افزایش ارزش افزوده این بخش به GDP تولید ناخالص داخلی افزایش می یابد. همچنین افزایش بهره وری در بشخ صنعت نسبت به بخش کشاورزی موجب افزایش تولید ناخالص داخلی می شود. بنابراین نقش صنعت در تولید ناخالص داخلی استان در حال افزایش و نقش کشاورزی کاهش می یابد. این به مفهوم یک تغییر ساختار در اقتصاد استان از یک سیستم سنتی به مدرن است.

کلیدواژه ها:

رشد اقتصادی ، تغییرات ساختاری ، بهره وری ، صنعتARDL