نقش طرحواره های ناسازگار اولیه بر هم جوشی شناختی اجتناب تجربی در زنان مطلقه عادی

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه طرحواره های ناسازگار اولیه بر هم جوشی شناختی اجتناب تجربی در زنان مطلقه عادی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زنان مطلقه زنان متاهل شهر تهران بود. روش این پژوهش، نیمه آزمایشی بود. نمونه پژوهش شامل 53 نفر از زنان مطلقه زنان متاهل شهر تهران بود که با شیوه نمونه گیری تصادفی انتخاب گردیدند. افراد عادی که به کمک شاخص GSI در آزمون SCL-90-R مشخص شده بودند از نظر متغیر سن میزان تحصیلات با گروه اول همتا شدند. داده های این پژوهش به کمک پرسشنامه طرح واره های ناسازگار اولیه یانگ فرم کوتاه مقیاس هم جوشی شناختی گیلاندرز، پرسشنامه پذیرش عمل، گردآوری با بهره گیری از آزمون تحلیل واریانس چند متغیره MANOVA تحلیل شدند. نتایج آزمون تی مستقل نشان داد بین میانگین های طرحواره های ناسازگار اولیه بین زنان مطلقه عادی تفاوت معناداری وجود داشت P<0/001 تحلیل واریانس چند متغیره مانوا نشان داد، تفاوت معنا داری بین زنان مطلقه عادی از لحاظ همجوشی شناختی اجتناب تجربی وجود داشت درهمجوشی شناختی F(1,51)=4 وP=0/036 ودر اجتناب تجربی ,P=0/009وF(1,51)=7 این تفاوت در همجوشی شناختی بیشتر است. با توجه به وجود تفاوت بین زنان مطلقه عادی در طرحواره های ناسازگار اولیه به نظر می رسد طرحواره های ناسازگار اولیه در اجتناب تجربی همجوشی شناختی نقش دارند ولازم است جهت رفع مشکلات زناشویی افراد به اصلاح طرحواره های ناسازگار اولیه توجه کافی صورت پذیرد

کلیدواژه ها:

طرحواره های ناسازگار اولیه هم جوشی شناختی اجتناب تجربی ، زنان مطلقه