کارکرد زیست محیطی پرندگان در پایش آلودگی به سرب در سواحل جنوب غربی ایران

تاکنون مقادیر قابل توجهی از فلزات سنگین در اثر فعالیت های انسانی وارد محیط زیست شده است.پرندگان ممکن است از طریق تماس مستقیم یا استفاده از آب و غذای آلوده، در معرض مواد شیمیایی گوناگون نظیر فلزات سنگین قرار گیرند. پر می تواند نقش ذخیره و حذف فلزات سنگین را ایفا نماید. در این پژوهش میزان تجمع فلز سنگین pb در پر پرندگان مناطق جنوب غربی ایران با تاکید بر تاثیر سطح غذایی ونوع زیستگاه (آبی و خشکی) پرندگان مورد مطالعه قرارگرفت. در فاصله زمانی اردیبهشت تا خرداد 1386پرهای دم 60 پرنده متعلق به 18 گونه ( 13 گونه آبزی و 7 گونه خشکی زی) از موزه تاریخ طبیعی دانشگاه تربیت مدرس جمع آوری شدند. این پرندگان از منطقه جنوب غرب ایران (عمدتاً خوزستان) و سواحل خلیج فارس صید شده بودند. برای بررسی سطح غذایی روی میزان سرب پر پرندگان, پرندگان در 4 گروه شامل گیاهخوار( 18 پرنده), بی مهره خوار( 12 پرنده), همه چیزخوار( 21 پرنده) و ماهی خوار( 9 پرنده) مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین سرب در گیاهخواران, بی مهره خواران, همه چیزخواران و ماهیخواران به ترتیب 9/40 ، 6/82 ، 21/96 و 14/62mg/g بدست آمد. تفاوت معنی دار آماری در میزان سرب میان سطوح غذایی مختلف وجود داشت میانگین pb در پر پرندگان آبزی 15/8 mg/g و برای پرندگان خشکی زی 12/1 بدست آمد . میزان pb در پر پرندگان آبزی بالاتر از پرندگان خشکی زی بود. اما تفاوت معنی دار آماری برای مقادیر سرب بین پرندگان آبزی و خشکی زی وجود نداشت.

کلیدواژه ها:

فلز سنگین ، سرب ، خوزستان ، خلیج فارس