بررسی فقهی حقوقی سپرده گذاری در بانک ها و موسسات بانکی با رویکردی بر سود حاصل از آن

پژوهش پیش رو به روش تحلیلی- توصیفی با استفاده از منابع کتابخانه ای صورت گرفته است و سعی بر این بوده که به سوال اصلی پژوهش یعنی ماهیت فقهی حقوقی سپرده گذاری در بانک ها و موسسات بانکی و سود حاصل از آن چیست پاسخ دهیم یافته های پژوهش حاکی از آن است که ماهیت قرارداد حساب های جاری قرارداد قرض است و نمیتوان شرط سود در آن تعیین کرد، اما در سپرده های سرمایه گذاری چون نوع قرارداد، وکالت است داشتن سود اشکالی ندارد. سود علی الحساب وجهی است که قبل از اتمام و به نتیجه رسیدن عملیات سرمایه گذاری و حصول و محاسبه و سود قطعی از جانب بانک به صاحبان سپرده های سرمایه گذاری پرداخت می شود. به کارگیری سود علی الحساب اشکالات و ایرادات مختلفی دارد و به نظر برخی محققین بانکداری اسلامی شبهه ربوی بودن عملیات بانکی را به دنبال دارد. اگر بانک ها به مقتضای اولیه شیوه های تخصیص منابع در بانکداری بدون ربا عمل نمایند و به پی آمدهای واقعی سرمایه گذاری مستقیم، مشارکت مدنی، مشارکت حقوقی، مضاربه و امثال آنها ملتزم باشند سود بانک ها و به تبع آن سود سپرده گذاران سود معینی نخواهد بود، بلکه متغیر و مرتبط با تحولات آتی بنگاه های طرف قرارداد و کل اقتصاد خواهد بود

کلیدواژه ها:

سپرده گذاری ، بانک ، موسسات بانکی ، سود سپرده