اثربخشی شفقت درمانی گروهی بر رشد پس از سانحه و ابعاد کیفیت زندگی مادران دارای کودک بیش فعال ADHD

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 463

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ACLAW01_041

تاریخ نمایه سازی: 21 بهمن 1397

چکیده مقاله:

تجربه حادثه های دشوار می تواند در حوزه های متعددی به رشد فرد منتهی گردد. از طرفی این رشد پس از سانحه می تواند زمینه ساز حل بسیاری از مشکلات روانشناختی مانند اضطراب، افسردگی و استرس شود. از طرفی زندگی کردن با کودک دارای بیش فعال اغلب به صورت عاملی استرس زا می تواند همه جنبه های خانواده را تحت تاثیر قرار دهد. در این میان از آنجایی که مادر در تعامل بیشتر با این کودکان می باشد، احتمالا بیشترین تاثیر را خواهد پذیرفت و چه بسا بین کیفیت زندگی مادران دارای کودکان بیش فعال و مادران بهنجار تفاوتی نیز وجود خواهد داشت. بنابراین انجام مداخلاتی در راستای بهبود علایم روانشناختی، تحقق رشد پس از سانحه و در نهایت افزایش کیفیت زندگی ضروری به نظر می رسد. لذا با توجه به اهمیت موضوع، این پژوهش با اثربخشی شفقت درمانی گروهی بر رشد پس از سانحه و ابعاد کیفیت زندگی مادران دارای کودک بیش فعال ADHD در قالب یک مطالعه نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون و با گروه کنترل انجام گفته است. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه مادران کودکان بیش فعال بود که به مراکز بهداشت و درمان شهر اصفهان در بهار سال 1396 مراجعه نموده بودند. از طریق نمونه گیری هدفمند 20 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند و داده ها توسط سه پرسشنامه پرسشنامه های DASS-21 و رشد پس از سانحه PTGI و پرسشنامه کیفیت زندگی جمع آوری شد. گروه آزمایش تحت 8 جلسه (به صورت هفته ای دو جلسه 90 دقیقه ای) شفقت درمانی قرار گرفتند و یک هفته پس از اتمام مداخله هر دو گروه آزمایش و کنترل مورد پس آزمون واقع شدند. شایان به ذکر است که نمونه نهایی پس از ریزش به 20 نفر (10 نفر آزمایش و 10 نفر کنترل) تقلیل یافت. داده ها از طریق نسخه 22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحلیل spss از طریق نرم افزار کوواریانس نشان داد که درمان مبتنی بر شفقت منجر به بهبود علایم رشد پس از سانحه کودکان بیش فعال گردیده است. همچنین دیگر نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر شفقت بر احساس قدرت درونی و تغییر در اهداف و اولویت مادران کودکان بیش فعال در شهر اصفهان تاثیر داشته است ولیکن این درمان، بر احساس نزدیکی و صمیمیت با دیگران، تلاش برای حفظ روابط با دیگران تاثیر نداشت. به عبارتی درمان مبتنی بر شفقت منجر به افزایش احساس قدرت درونی و تغییر در اهداف و اولویت مادران کودکان بیش فعال گردید. بنابراین با توجه به اثربخشی این درمان گروهی استفاده از این روش برای مراجعان مراکز مشاوره می تواند گزینه مناسبی باشد .

کلیدواژه ها:

شفقت درمانی ، مادران ، اختلال بیش فعالی ADHD ، رشد پس از سانحه ، کیفیت زندگی

نویسندگان

مژگان نواب

کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی بالینی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران

اکرم دهقانی

استادیار گروه روانشناسی بالینی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران

مهرداد صالحی

گروه روانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران