مبانی پانتیستی سبک زندگی در معنویت گرایی جدید

تفاوت های موجود در سبک های مختلف معنویت گرایی متاثر از تفاوت در مبانی نظری آن هاست درک مبانی خداشناسی و انسان شناسی در یک جریان معنویت گرا می تواند در رمزگشایی از سبک زندگی آن جریان مفید باشد مقاله حاضر سعی دارد با استفاده از پژوهش های موجود درباره عقاید معنویت گرایان جدید، دیدگاه متداول این افراد درباره خداوند و انسان را بر محور خداشناسی پانتییسیت تحلیل نماید. و ضمن بیان ویزگی های خاص پانتییسم در معنویت جدید، گمانه زنیه یایی درباره تاثیرات آن بر سبک زندگی معنویت گرایان ارایه کند. براساس یافته های این مقاله، خدا در معنویت گرایی جدید امری غیر متعال، محلول در همه چیز، همراهی کننده و مشکل گشاست که در واقع ضروری با توجه به ندای درون حاضر می شود و انسان نه به عنوان عبد، مطیع یا تابع خداوند بلکه به عنوان بخش فعال از الوهیت و هوش هدایتگر جهان به حساب می آید. این نگاه خاص پانتییستی به خدا و انسان باعث شده است که بروز نشانه هایی چون زندگی در لحظه، تقدیس ندای درون، تعامل با خداوند از طریق عشق به خود، دوست داشتن دیگران از طریق خوددوستی دیدن هر چیز در شعاع وجودی خود و تاکید بر خودشکوفایی و خودبسندگی در سبک زندگی معنویت گرایان جدید محتمل باشد.

کلیدواژه ها:

معنویت گرایی جدید ، خداشناسی ، انسان شناسی ، پانتییسم ، خود الوهیتی