بررسی رفتار و نیازهایهای تفرجی گردشگران در منطقه خلیج چابهار

مناطق تفرجی و پارکها در شرایط کنونی یکی از نیازمندیهای زندگی بشر بشمار میروند و ضروریست تقاضای آن تعیین گردد. تمایل مردم برای استفاده از منطقه ای به عنوان تفرجگاه عامل تعیین کننده ای است که می تواند آن را به منبع تفرجگاهی تبدیل کند. اگر پارک ها و مناطق تفرجگاهی بر اساس ضوابط و قانونمندی های اقتصادی- اجتماعی استقرار یابند، تعیین نظرات استفاده کنندگان از مهمترین عوامل تعیین کننده ارزش تفرجی پارک ها بشمار می روند. برای ارزیابی آراء بازدید کنند گان از منطقه خلیج چابهارو شناخت نیازهای تفرجی و همچنین درک مشکلات و کمبود امکانات منطقه، از طریق روش کلاوسون که یکی از متداولترین روشهای بررسی تفرج گاه ها در جهان است وجهت ارزشیابی انواع سیستمهای تفریحی بکارگرفته می شود، استفاده گردید. طبق این روش پرسشنامهای، تدوین گردید. پرسشنامه با تعداد 34 سوال تنظیم و 120 نسخه از آن از طریق مصاحبه حضوری تکمیل شد. نتایج این تحقیق نشان داد که مردها و متاهلین بیشترین گردشگران را تشکیل میدهند. اکثر بازدیدکنندگان، درگروه سنی 30-40 سال قراردارند که در فصول زمستان و بهار از منطقه بازدید داشتهاند. بازدیدکنندگان اکثرا از قشر تحصیلکرده میباشند که در دستگاه های دولتی مشغول بکارند و متعاقب آن ازنظرمادی وضعیت متوسط تا خوب رادارا می باشند. با وجود قابلیت های طبیعی چشم نواز در منطقه، از جنبه وجود تاسیسات وتسهیلات مناسب، طبق نظر بازدیدکنندگان در سطح پایینی قرار دارد و جهت بهبود امکانات پارک، اکثر بازدیدکنندگان مایل به پرداخت ورودیه هستند.

کلیدواژه ها:

مناطق تفرجی ، ارزیابی آراء بازدیدکننده ، نیاز گردشگران ، پرسشنامه تفرجی