تحول مکتب خانه در ایران از شکوفایی تا زوال

نظام آموزش سنتی ایران در دوره قاجار را میتوان نظام مکتب خانه ای نامید که فلسفه آموختن این نظام بیشتر تربیت شاگردان و آموختن شرعیات دینی و مذهبی بود. تا زمان ناصرالدین شاه مدرسه به صورت امروزی وجود نداشت و تنها مکتب خانه بود که آموزشی محدود به کودکان و نوجوانان میداد. به عبارت دیگر مکتبخانه های قدیم، پایه های مدارس امروزی هستند و اگرچه بین مکتب و مدرسه فاصله زیادی است، اما ریشه مدرسه های امروزی به نحوی در مکتبخانه های از یاد رفته دیروز است و شناخت این ریشه ها، شناخت شاخه بزرگی از فرهنگ گذشته ماست .مکتبخانه تا دو سه نسل پیش تنها کانون آموزش اجتماعی بود، از این رو مجموعهای از حال و هوای جامعه و آداب و سنتهای اجدادی ما در آن منعکس بود .سیری در رسوم و ارزش های مکتبخانه از دیدگاه های بسیاری میتواند ثمربخش و هم پرجاذبه باشد. لذا با توجه به اهمیت موضوع این مطالعه با هدف برسی تحول مکتب خانه در ایران از شکوفایی تا زوال در قالب یک مطالعه مروری کتابخانه ای انجام گرفته است. جهت جمع آوری اطلاعات و داده ها نیز از کتب مختلف و جستجو در سایتها و پایگاه های اینترنتی معتبر استفاده شده است. در نهایت باید گفت تحقیق و پژوهش در این موضوع نکات ناشناخته و ناشفته بسیاری را دربر میگیرد و از نظر شناخت جامعه گذشته مکتبخانه منبع غنی و جالب و چشمگیری در فلسفه تعلیم و تربیت می باشد.

کلیدواژه ها:

مکتب خانه ، تحول ، فلسفه تعلیم و تربیت ، آموزش ، ایران