مدل سازی گردش شغلی کارکنان چندمهارته با هدف حداقل کردن واریانس بارکاری کارکنان

انجام فعالیت های پرریسک و یا تکراری توسط یک اپراتور در هر سیستمی منجر به خطرات ارگونومیکی می شود، به منظور کاهش این خطرات لازم است نیروی کار حتی الامکان به میزان یکسانی در معرض چنین فعالیت هایی قرار بگیرد. بررسی این امر و نحوه تخصیص نیروی کار به کارهای مختلف در افق زمانی برنامه ریزی شده تحت عنوان گردش شغلی شناخته می شود. در این مقاله زمان بندی شیفت کاری و گردش شغلی کارکنان در جهت کاهش هزینه ها و با در نظر گرفتن عواملی همچون سطح مهارت و مرخصی کارکنان و ساعت بیکاری دستگاه ها به دلیل انجام اقدامات مربوط به نگهداری و تعمیرات مورد بررسی قرار گرفته است. هدف این پژوهش ارایه یک رویکرد بهینه برای مسیله زمانبندی شیفت کاری و گردش شغلی است که در آن مدل اصلی از نوع عددصحیح غیرخطی بوده و برای حل مدل ریاضی از الگوریتم ژنتیک استفاده شده است.جهت بررسی عملکرد مدل ارایه شده عملکرد الگوریتم ژنتیک با عملکرد نرم افزار GAMS مقایسه شده است. نتایج نشان داد که عملکرد الگوریتم ژنتیک بهتر بوده و زمان محاسباتی کمتری را به خود اختصاص داده است و بهینه ترین جواب را معرفی می کند.

کلیدواژه ها:

گردش شغلی ، مدل سازی ریاضی ، آسیب های جسمانی ، الگوریتم ژنتیک